Terwijl Nederland gebukt gaat onder hevige sneeuwval hebben wij weer het nodige meegemaakt in het land van bergen en Boeddha. Om te relativeren: hier rijden ook geen treinen.

Forget Kathmandu

Na bijna drie weken de smog van Kathmandu te hebben geïnhaleerd werd het tijd om de grote stad achter ons te laten. Iedereen van onze VSO-groep ging naar zijn of haar werkgebied en wij dus ook. Op naar Pokhara, waar we met Theresa (61 jaar, Filippijnen, soort kloon van Imelda Marcos met minstens zoveel schoenen), Innocent (30 jaar, Oeganda, kent een rustig tempo, beweert zelf van chocolade te zijn en ja, hij heet echt Innocent), Petra (38 jaar, Nederland, die kan dit lezen dus daar zullen we geen kwaad woord over zeggen ;-) ) de taalcursus voortzetten. Nadat we al onze bagage op de jeep hadden gebonden en onszelf erin hadden gepropt vertrokken we slechts een uur achter op schema richting Pokhara. De rit gaat door een prachtig landschap, waar we extra lang van konden genieten met een gemiddelde snelheid van 40km per uur door files en haarspeldbochten. Maar na 5 uur werden de hooggespannen verwachtingen waargemaakt: wat een briljant uitzicht. Het is alsof achter de redelijke vlakke stad die Pokhara heet een enorme ansichtkaart is geplakt met daarop de hoogste en mooiste bergen van de wereld. De foto's spreken wat dat betreft voor zich. Daarbij ligt Pokhara ook nog aan een vrij groot meer wat het als vakantiebestemming compleet maakt. Dat uit zich in een kleine versie van backpackersmekka Thamel in Pokhara, genaamd Lakeside. Maar het is vooral ook rustiger! Pokhara kent bredere straten (soms zelfs met trottoir), minder vuilnis, verkeer en straathonden en frisse lucht. Heerlijk! Wel een omslag ten opzichte van de hectiek van Kathmandu. Pokhara is heel mellow; Jack Johnson zou zich hier bijna vervelen. Bijna, want ook Jack zou zich wel aan het brede scala van outdoor sportmogelijkheden wagen. Paragliding, mountainbiken, bergbeklimmen, raften, kayakken, het kan hier allemaal. Eerste indruk: niet schlecht!

Back to reality

Wanneer je Lakeside inrijdt staat er een groot bord met 'Tourist area' en een uitleg in Nepalees wat dat inhoudt: verboden herrie en rotzooi te maken en optyfen als je hier niets te zoeken hebt. Vice versa zie je buiten Lakeside bijna geen buitenlanders. Als je door de toeristenbubbel heen prikt zie je dezelfde karakteristieken van dit ontwikkelingsland die we in Kathmandu ook al hebben gezien: groot verschil tussen arm en rijk waarbij armoede de regel is, brakke infrastructuur en toenemende vervuiling. Maar ook dezelfde vriendelijke mensen en de nodige winkels en industrie. Pokhara geldt als de tweede stad van Nepal en heeft goed geboerd door het toerisme. Voor Nepalese begrippen gaat het hier dus best goed. Voor ons is het prettig dat Pokhara in al onze basisbehoeften (behalve borrelnoten) kan voorzien en meer dan dat. Zonnepanelen zijn hier alom aanwezig op huizen, vooral om water te verwarmen.

Verder kent deze stad een grote populatie Gurkha soldaten. Dit zijn hardcore huurlingen - meestal afstammend van de Gurung stam - die in dienst van het Britse leger zijn en tot op de dag van vandaag wereldwijd worden ingezet. Het verhaal gaat dat de Britten tijdens de oorlog met Nepal (1814-1816) dusdanig onder de indruk zijn geraakt van de vechtlust van deze mannen en hun kromme messen dat ze daarna ingehuurd werden. Dat heeft de Gurkha's geen windeieren gelegd, want met een Brits salaris ben je behoorlijk vermogend in Nepal. Veel Gurkha's verhuizen naar Groot-Brittannië en houden een huis in hun thuisland aan voor familie en af en toe voor zichzelf. En voor buitenlanders, zo zal verderop in dit bericht blijken.

Community of hope

Laten we niet vergeten waar dit hele avontuur om draait: de wereld een beetje verbeteren. Dorieke heeft haar nieuwe werkgevers inmiddels ontmoet. Erg leuke jonge mensen die helaas een erg naar virus met zich meedragen. En het bijzondere is dat zij in plaats van zelfmedelijden te hebben en te wachten tot het virus hen in de greep krijgt, ze allemaal de strijd aan zijn gegaan om mensen met HIV te ondersteunen en te leren positief in het leven te blijven staan en hun omgeving bewust te maken dat mensen met HIV, gewoon mensen zijn. Erg bijzonder om straks met zo'n groep te mogen werken. Waarschijnlijk wordt de startdatum eerste week van januari. Beide organisaties (Friends of Hope en Community Support Group) hebben ons geholpen bij het zoeken naar een huis, en met succes zoals verderop toch echt zal blijken. Achterop de scootert zijn we heel Pokhara doorgecrossed, een ervaring op zich.

En omdat Dorieke's toekomstige collega's ook gewoon Nepalezen zijn, vinden ze ons vooral heel groot en praten ze het liefst Nepali met ons, en dan in een heeeel hoog tempo... Tja, na 4 weken taalles moet je dat toch ook gewoon kunnen begrijpen!?

Sweet home Pokhara

We hebben inmiddels een huis of neugen bezichtigd en tot eergisteren was het of te duur of te erg. Mooiste was nog wel de begane grond pal naast het locale buurthuis waar drie keer per week bruiloften, begrafenissen en andere evenementen worden georganiseerd, 'sometimes with local instruments'. Zo kan je dus vanuit je slaapkamerraam kijken hoe tante Krishna wordt gecremeerd terwijl alle neven en nichten je pyjama bewonderen. Op zich erg goed voor de integratie, maar wellicht dat we nog even verder kijken. En dat loont. Want... eergisteren hebben we dan toch eindelijk ons droomhuis en jullie nieuwe vakantiebestemming gevonden!

In de befaamde wijk Laligurans Tol in Pokhara kunt u vanaf heden terecht voor thee en koffie in ons bescheiden stulpje. Compleet met uitzicht op het Anapurna gebergte, in goede staat achtergelaten door de Gurung familie die nu in Groot-Brittannië woont. Voor de liefhebbers hebben we naast twee 'normale' toiletten ook een hurktoilet. U bent van harte welkom in Chateau Momo!

Overige zaken

Wij vermoeden inmiddels dat geslachte dieren bewerkt worden met een gasbrander om de laatste haartjes van de huid te schroeien;

Sinterklaas heeft ook Nepal aangedaan, vergezeld door een Oegandese Zwarte Piet;

Er is een kwade genus die alle menukaarten in Lakeside heeft gemaakt, met daarop dezelfde wirwar aan gerechten (van Italiaans tot Chinees tot Amerikaans tot Israëlisch tot zelfs Nepalees) en dezelfde spelfouten;

Karel mag lesgeven aan de universiteit;

Ze rijden hier in theorie links;

Er wordt beachvolleybal gespeeld in Nepal! Geheel per toeval waren we tijdens de lunchstop van onze rit van Kathmandu naar Pokhara getuige van een heus beachvolleybaltoernooi! Met één veld aan een rivierbedding en een belabberd niveau. We denken eraan volgend jaar weer eens samen te gaan spelen;

We zijn alweer op en weer naar Kathmandu geweest. Een 2-daagse conferentie over HIV/AIDS in het Nepali volgen bleek echter nog iets te ambitieus;

Vijf graden zonder verwarming is ook best koud;

Karaoke is overal en altijd een daverend succes;

Zelfs onze taaldocent weet niet hoe je 'goeiendagschotel' in het Nepali vertaalt.

Dat was het weer even vanuit Nepal. Jullie veel succes gewenst bij het verbreken van het Kerst-pin-en-schrans-record. In blijde verwachting van jullie reacties groeten wij jullie!