We zijn er. En onze bagage ook. Tip voor emigrerende mensen: houd je aan de bagagerestricties. En als je 3x23kg per persoon mee mag nemen, bedenk dan ook dat je dat moet kunnen dragen. En vlieg NIET via Heathrow. Een korte vluchtbeschouwing.

Nadat we in Schiphol onze netjes ingepakte koffers om moesten pakken tot ze allemaal <23kg wogen (schoenen in gitaartas), kwamen aan op terminal 5 van Heathrow. Bagage niet doorgeboekt. Fuck. Bagage van band. Fuckfuck. Trein naar terminal 3, dan een andere trein naar terminal 4. Zonder karretjes. Fuckerdefuck. Maar misschien is 11 stuks bagage à 120kg ook wel wat veel...

Op Heathrow werd onze dag goedgemaakt door de Jet AIrways dame aan de incheckbalie die was geimponeerd door ons karma en onze lengte. Plaatsen met beeeeeeeeeeeeenruimte. Woehoe! Dehli ging soepel, vanuit het vliegtuig keurig zicht op het Himalaya gebergte, inclusief Anapurna en Mt. Everest. En dat is echt wauw. Kom je vanuit Dehli, ga dan links in het vliegtuig zitten. In Kathmandu werden we keurig opgewacht door Sushila van VSO en behangen met bloemenslingers. Who needs Hawaii.

Inmiddels zitten we nu 3 dagen in het Pacific Guest House, hebben we alle andere nieuwe (en oude) VSO vrijwilligers ontmoet en onze eerste voettochtendoor Kathmandu gemaakt. Het is hier prima weer (25 graden), voor ons guesthousespelen ze badminton, er zijn geen verkeersregels, declaxon is het primaire communicatiemiddel en je hoeft niet persé heel veel trekking spullen mee te nemen aangezien ze hier alles verkopen. Ook veel geiten en vuilnis op straat. Nog geen yaks. Karel's eerste business plan is in duigen gevallen, want YakDonalds bestond al (gesloten wegens gebrek aan hygiene).

Taal wordt lastig, maar we kunnen al thee zonder melk bestellen. En tottien tellen. Alleen is tien Nepali voor drie. Mensen zijn supervriendelijk, maar misschien verandert die indruk nog als we ze kunnen verstaan. Maandag begint 3 weken taalcursus in Kathmandu, daarna reizen we begin december al door naar Pokhara om daar de taalcursus tot einde jaar verder te volgen. We gaan dus eerder dan verwacht naar Pokhara,en dat isheel relaxed.

Kortom: veel indrukken die voornamelijk goed zijn. En we hebben er zin an. Namaste!